سندرم تونل کارپال یک بیماری ناشی از فشار بر عصب میانی (مدیان) است که از داخل گذرگاهی باریک در مچ دست به نام تونل کارپال عبور می‌کند.
عصب میانی مسئول حس و کنترل حرکتی شست، انگشت اشاره، انگشت میانی و بخشی از انگشت حلقه است.
فشار بر این عصب می‌تواند موجب بی‌حسی، گزگز، درد و به‌تدریج ضعف عضلانی شود.

چه کسانی در معرض ابتلا هستند؟

سندرم تونل کارپال می‌تواند در هر فردی رخ دهد، اما در برخی افراد احتمال بروز آن بیشتر است:

• زنان بالای ۴۰ سال

• مردان جوانی که به مچ دست فشار بیش از حد وارد می‌کنند

• زنان باردار (به دلیل تغییرات هورمونی)

• افرادی که مشاغلی با استفاده مکرر از مچ دست دارند (مانند کار با کیبورد و کامپیوتر، نظافت، کارهای دستی، نجاری و ...)

روش‌های درمان

۱. درمان‌های غیرجراحی

در مواردی که بیماری زود تشخیص داده شود، می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:

• آتل مچ دست: با ثابت نگه داشتن مچ، فشار بر عصب کاهش می‌یابد. استفاده شبانه رایج است.

• دارودرمانی: داروهای ضدالتهاب و مسکن با تجویز پزشک مصرف می‌شوند.

• تزریق استروئید: برای کاهش التهاب در ناحیه به کار می‌رود.

• تمرینات ورزشی: تمریناتی برای کاهش فشار و بهبود حرکت عصب انجام می‌شود.