سندرم شانه یخ‌زده زندگی روزمره بیمار را به شدت تحت تأثیر منفی قرار می‌دهد. برای درمان آن، در چارچوب روش‌های غیرجراحی، داروهایی به کپسول مفصلی تزریق می‌شود. در برخی موارد، برای تسهیل حرکت مفصل، ممکن است جراحی آرتروسکوپی لازم باشد.

در دردهای خفیف شانه معمولاً از کمپرس گرم یا سرد استفاده می‌شود. اما زمانی که دردها مزمن شوند، لازم است نظر پزشک متخصص ارتوپدی گرفته شود. در دردهای مزمن شانه، در صورتی که ناهنجاری‌های استخوانی مانند شکستگی و دررفتگی مشاهده نشود، معمولاً درمان دارویی به کار می‌رود.

در حالت گیر افتادگی عصب در بازو، مورمور شدن و بی‌حسی در مچ و نوک انگشتان مشاهده می‌شود. با پیشرفت وضعیت، ممکن است در بازو پرش‌های عضلانی ایجاد شود. در صورت گیر افتادگی عصب در شانه، معمولاً هنگام عطسه یا سرفه، انقباضاتی در عضلات شانه دیده می‌شود.

اگر درد شانه بیش از چند هفته ادامه داشته باشد، محدودیت حرکتی وجود داشته باشد یا تورم و تغییر شکل دیده شود، حتماً باید به پزشک متخصص مراجعه شود. به‌ویژه دردهای ناگهانی و شدید پس از تروما نباید نادیده گرفته شوند.

آرتروز شانه معمولاً در افراد میانسال و بالاتر بیشتر مشاهده می‌شود. انجام منظم ورزش، تقویت عضلات شانه و پرهیز از بلند کردن بارهای سنگین به عنوان اقدامات پیشگیرانه توصیه می‌شود.