پارگی کاف روتاتور
پارگی کاف روتاتور چیست؟
آسیب دیدن گروهی از عضلات و تاندون‌های شانه است. پارگی کاف روتاتور عضلاتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد که حرکت و پایداری شانه را تأمین می‌کنند. این وضعیت معمولاً به دلیل بلند کردن اجسام سنگین، حرکات تکراری یا فرسایش ناشی از افزایش سن ایجاد می‌شود. از علائم آن می‌توان به درد شانه، ضعف و محدودیت حرکتی اشاره کرد. درمان با استراحت، فیزیوتراپی یا جراحی امکان‌پذیر است.
علائم پارگی کاف روتاتور
شایع‌ترین علامت، درد در شانه است. درد به‌ویژه هنگام بلند کردن یا فشار آوردن به دست افزایش می‌یابد. هنگام خوابیدن روی شانه، درد می‌تواند شدیدتر شود. محدودیت حرکتی قابل‌توجه در شانه دیده می‌شود. به‌ویژه بلند کردن دست به بالا یا رساندن آن به بالای سر دشوار می‌شود. پارگی عضلات شانه باعث ضعف هنگام حرکت دادن دست می‌شود و بلند کردن اجسام سنگین را سخت‌تر می‌کند.
حرکت دادن شانه ممکن است با صدای تق‌تق یا کلیک همراه باشد که ناشی از پارگی و حرکت غیرطبیعی مفصل است. سفتی و کشیدگی در شانه نیز از علائم دیگر است. این علائم می‌توانند خفیف باشند یا به‌مرور شدیدتر شوند. در صورت درمان نشدن، پارگی می‌تواند بزرگ‌تر شود و فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.
علل پارگی کاف روتاتور
در ورزش‌ها و مشاغلی که حرکات تکراری دست و شانه انجام می‌شود، کاف روتاتور بیش‌ازحد تحت فشار قرار می‌گیرد. این وضعیت می‌تواند در طول زمان باعث پارگی شود. ضربه ناگهانی یا افتادن روی شانه نیز فشار زیادی بر تاندون وارد کرده و پارگی ایجاد می‌کند.
با افزایش سن، تاندون‌ها خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند و ضعیف‌تر می‌شوند. این موضوع به‌ویژه در افراد بالای ۴۰ سال شایع است. کاهش جریان خون به کاف روتاتور نیز روند بهبودی را دشوار می‌کند. ضعف عضلات اطراف مفصل شانه هم احتمال پارگی را افزایش می‌دهد.
تشخیص پارگی کاف روتاتور
پزشک حرکات شانه را بررسی می‌کند تا درد و محدودیت حرکت ارزیابی شود. در این حالت، معمولاً بلند کردن یا چرخاندن دست دشوار است. آزمایش‌های قدرت عضلات شانه و حرکات خاص برای بررسی پارگی انجام می‌شوند.
تصویربرداری با اشعه ایکس برای بررسی ساختار استخوان به کار می‌رود؛ هرچند پارگی به‌طور مستقیم دیده نمی‌شود، اما تغییرات مفصل می‌تواند نشانه باشد. سونوگرافی پارگی عضلات را نشان می‌دهد. MRI بهترین روش تصویربرداری برای تعیین اندازه و شدت پارگی است. در برخی موارد، از آرتروسکوپی با دوربین کوچک برای مشاهده مستقیم پارگی استفاده می‌شود.
درمان پارگی کاف روتاتور
- استراحت: جلوگیری از فعالیت‌های سنگین برای کاهش آسیب.
- فیزیوتراپی: تمرینات افزایش دامنه حرکتی و تقویت عضلات.
- دارو: داروهای ضدالتهاب و مسکن برای کاهش درد.
- تزریق کورتون: کاهش سریع درد و التهاب (موقتی).
- جراحی آرتروسکوپی: ترمیم پارگی با برش‌های کوچک و دوربین.
- جراحی باز: برای پارگی‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر.
- انتقال تاندون یا پروتز: در پارگی‌های بسیار بزرگ یا غیرقابل ترمیم.
پس از عمل، توان‌بخشی و فیزیوتراپی برای بازگرداندن حرکت و قدرت شانه ضروری است. برای تعیین روش درمان مناسب، مشاوره با متخصص ارتوپدی لازم است.
