جراحی پروتز به فرایندی گفته می‌شود که طی آن، در اثر ضربه، تومور یا بیماری‌های مختلف مفاصلی که به شدت آسیب دیده یا از بین رفته‌اند، با مفاصل مصنوعی ساخته‌شده از مواد گوناگون جایگزین می‌شوند. این عمل باعث می‌شود مفاصلی که عملکرد خود را از دست داده‌اند، دوباره قابل استفاده شوند.

عمل پروتز زانو که نخستین بار در سال ۱۹۶۸ انجام شد، امروزه با پیشرفت تکنیک‌های جراحی، فناوری‌های نوین مواد و نوآوری‌ها در طراحی، به یک روش درمانی بسیار موفق تبدیل شده است.

چه کسانی می‌توانند تحت جراحی پروتز قرار گیرند؟

جراحی پروتز در شرایط زیر کاربرد دارد:

• آرتروز (ساییدگی مفصل) پیشرفته

• آسیب شدید غضروف مفصلی

• بیمارانی که با استراحت، دارو یا فیزیوتراپی دردشان برطرف نمی‌شود

• افرادی که در راه رفتن و فعالیت‌های روزمره با محدودیت روبه‌رو هستند

اما همه بیماران برای این عمل مناسب نیستند. به‌ویژه وجود چاقی، دیابت کنترل‌نشده و برخی بیماری‌های سیستمیک می‌تواند بر موفقیت جراحی پروتز اثر منفی بگذارد. بنابراین وضعیت کلی سلامت بیماران باید با دقت بررسی شود.

روند جراحی

عمل پروتز می‌تواند هم برای بیماران مسن و هم برای بیماران جوان انجام شود.
این جراحی معمولاً به دلیل آسیب‌های ناشی از ضربه، ساییدگی غضروف یا بیماری‌های روماتیسمی صورت می‌گیرد.
از آنجا که بافت غضروف توانایی ترمیم ندارد، در صورت آسیب معمولاً نیاز به مداخله جراحی است.

در طول جراحی، کنترل درد انجام می‌شود و پس از عمل، بیمار با داروهای مسکن حمایت می‌گردد.
پس از جراحی، بیماران به‌طور متوسط حدود ۴ روز در بیمارستان بستری می‌شوند.